- توضیحات
- دسته: مقالات
سن مناسب برای آموزش کارآفرینی کدام است؟
مقدمه
سن مناسب برای آموزش کارآفرینی کدام است؟ آموزشهای کارآفرینی در هر بازه سنی چه تأثیر و چه خصوصیاتی دارد؟ زمانی که صحبت از آموزش کارآفرینی میشود این سوالات هم بخشی از سوالات بی شماری است که به ذهن خطور میکند. آموزشهای کسبوکار و کارآفرینی بهعنوان ابزاری کلیدی برای توانمندسازی افراد و ارتقاء مهارتهای آنها در دنیای امروز شناخته میشود. در دنیای متغیر و پررقابت امروز، توانایی تفکر کارآفرینانه نهتنها به ایجاد فرصتهای شغلی جدید کمک میکند، بلکه به بهبود مهارتهای فردی و اجتماعی نیز میانجامد. ازآنجاکه هر گروه سنی ویژگیها و نیازهای خاص خود را دارند، طراحی و اجرای آموزشهای مناسب در هر مرحله از زندگی میتواند تأثیرات عمیقی بر توانمندیها و پتانسیلهای فردی افراد داشته باشد.
بررسی اثرات آموزشهای کسبوکار و کارآفرینی در بازههای مختلف سنی، این امکان را میدهد که درک بهتری از چگونگی تأثیرگذاری این آموزشها بر رشد شخصیت و مهارتهای هر گروه سنی داشت. از سنین کودکی که مفاهیم ابتدایی کارآفرینی معرفی میشوند تا سنین بزرگسالی که آموزشهای تخصصی و مدیریتی مطرح میشود، هر مرحله میتواند روندی منحصربهفرد در شکلگیری ذهنیت کارآفرینانه افراد ایجاد کند.
این تحقیق به تحلیل و بررسی سنین مختلفی که آموزشهای کسبوکار و کارآفرینی میتواند اثربخش باشد، میپردازد.
کارآفرین کیست؟
کارآفرین به فردی اطلاق میشود که با ایده پردازی، خلاقیت و ابتکار، یک کسبوکار یا پروژه اقتصادی را راهاندازی و مدیریت میکند. کارآفرینان معمولاً با شناسایی نیازهای بازار، ریسکهای مالی و اقتصادی مرتبط با شروع و مدیریت یک کسبوکار را پذیرفته و تلاش میکنند ارزش جدیدی ایجاد کنند.
کارآفرین فردی است که توانایی و تمایل به ایجاد، مدیریت و موفقیت در یک کسبوکار جدید را دارد، حتی اگر این کار با ریسک همراه باشد. کارآفرینان معمولاً افرادی خلاق و مبتکر هستند که ایدههای جدیدی را به بازار عرضه میکنند و به دنبال ایجاد ارزش و تغییر در جامعه هستند، کارآفرینان معمولاً با ریسکپذیری و نوآوری شناخته میشوند، زیرا آنها در تلاشاند تا مشکلات یا نیازهای بازار را شناسایی کرده و راهحلهایی برای آنها ارائه دهند. بهعلاوه، کارآفرینان ممکن است منابع مالی، انسانی و فنی موردنیاز برای راهاندازی و مدیریت کسبوکار را جذب کنند و در این فرآیند میتوانند به اشتغالزایی و رشد اقتصادی کمک کنند، یک کارآفرین فقط برای کسبوکار خود بهطور مستقل کار نمیکند، بلکه کسبوکار آنها باید شامل نوآوری و رهبری نیز باشد[1].
کارآفرینی چیست؟
کارآفرینی فرآیند ایجاد و توسعه کسبوکارها یا پروژههای جدید باهدف تولید ارزش اقتصادی و اجتماعی است. این فرآیند شامل شناسایی فرصتها، ارزیابی ریسکها، جذب منابع و راهاندازی یک واحد اقتصادی میباشد. کارآفرینی بهعنوان یک عمل خلاقانه و نوآورانه، تأثیر قابلتوجهی بر رشد اقتصادی، ایجاد اشتغال و توسعه اجتماعی دارد[2].
بهصورت کلی به فرآیند شروع و مدیریت یک کسبوکار اشاره دارد. کارآفرینی میتواند شامل ایجاد یک استارتاپ، یک شرکت کوچک یا حتی یک شعبه از یک کسبوکار موجود باشد، میتواند شامل ریسکهای مختلفی باشد، اما همیشه به معنای نوآوری نیست. برخی از کارآفرینیها میتوانند مدلهای کسبوکار سنتی را دنبال کنند و تجربه و تحقیقات بیشتری داشته باشند[3].
در قسمت بعد به بررسی آموزش کسبوکار و کارآفرینی در سن های مختلف پرداخته میشود.
تأثیر آموزشهای کسبوکار و کارآفرینی در سن های مختلف
آموزشهای کسبوکار و کارآفرینی در سن های مختلف نهتنها به توسعه مهارتها و توانمندیهای فردی کمک میکند، بلکه میتواند به ساخت فرهنگ کارآفرینی در جامعه و ایجاد فرصتهای اقتصادی جدید منجر شود. بسته به سن و شرایط فردی، این آموزشها میتوانند اثرات متفاوتی داشته باشند و باید بهگونهای طراحی شوند که بهترین نتایج را به ارمغان آورند.
آموزش کارآفرینی میتواند از سنین پایین شروعشده و تا بزرگسالی ادامه یابد. هر سن نیازها و توانمندیهای خاص خود را دارد و نوع آموزش باید متناسب با آن طراحی شود. این آموزشها نهتنها مهارتهای فنی را تقویت میکنند، بلکه به شکلگیری ذهنیت کارآفرینی و روحیه خلاقیت و نوآوری نیز کمک میکنند، بر اساس تحقیقات و منابع علمی، میتوان به توضیحات زیر پرداخت:
سن خردسالی
تأثیرات توسعه تفکر خلاق: آموزشهای کارآفرینی در این سن میتواند انگیزه خلاقیت و نوآوری را در کودکان تقویت کند. آنها از طریق بازی و فعالیتهای عملی، میتوانند مفاهیم اولیه کسبوکار را یاد بگیرند[4].
مهارتهای اجتماعی: فعالیتهای گروهی و کارهای مشترک به کودکان کمک میکند تا مهارتهای ارتباطی و همکاری را بیاموزند، برخی از کودکان اجتماعی هستند، اما اکثر بچههای خردسال در مواجهه با بزرگسالان یا افرادی که با آنها آشنایی ندارند، خجالتی هستند، افراد در یک کسبوکار بهصورت روزانه با اشخاص ناآشنا در ارتباط هستند از همان کودکی با گفتوگو و قراردادن کودک در محیطهای ناآشنا میتوان مهارتهای آن را افزایش داد، این عمل بهطور قابلتوجهی مهارتهای فردی کودک را تقویت میکند[5].
درک ارزش مالی: یکی از بزرگترین مزایای آموزش کارآفرینی به فرزندان این است که احترام بیشتری برای پول قائل میشوند.
فیونا کرکپاتریک پارسونز، یک متخصص بازاریابی که از سن جوانی از قرار گرفتن در معرض کارآفرینی سود میبرد، میگوید: "چیزی که بیشتر به من کمک کرد این بود که تقریباً از سن 10 سالگی همیشه بهنوعی پول خودم را به دست میآورم. پیامی که من در کودکی دریافت کردم این بود که اگر چیزی میخواهی، باید مشغول شوی و بفهمی که چگونه آن را برای خودت انجام دهی[6]."
تقویت هدفگذاری: دستیابی به اهداف چیزی نیست که بهراحتی در بسیاری از کودکان پذیرفته شود. بچهها به این معروف هستند که کاری را شروع میکنند بدون اینکه آن را تمام کنند. کودک معمولی در بین شروع ماجراجویی و هیجانات اولیه قبل از رسیدن به نتیجه خسته میشود و از آن عمل دست میکشد، گفتگو و تعامل منظم بین والدین و فرزندان در این زمینه میتواند بسیار به کودک کمک کند، درنتیجه آنها بهتر میتوانند بین رفتارهای فعلی خود و اهداف آینده ارتباط برقرار کنند.
بنابراین اگر والدین زمان بیشتری را با فرزندان در یک محیط کاری بگذرانند (جایی که اهداف مشخص هستند و مسیرهای عملی برای رسیدن به آن اهداف را دارد) میتوان سرعت اجتماعی شدن کودک را افزایش داد[7].
چالشی که بسیاری از کارآفرینان با آن مواجه میشوند، یافتن سن مناسب برای مشارکت دادن فرزندانشان است. بدیهی است که کودکان بسیار کوچک نمیتوانند وظایف پیچیده و سازنده زیادی را بر عهده داشته باشند، اما آنها میتوانند از اینکه فقط در کنار والدین خود باشند و احساس کنند که درگیر هستند، سود ببرند.
با بزرگتر شدن کودک میتوان مسئولیت بیشتری به آن سپرد و حتی آن را براش ورود به تجارت آماده کرد اگر بهترین آموزشی که میتوان به فرزندان ارائه داد، مستلزم این است که آنها را در معرض وظایف وکارهای روزانه قرارداد[8].
سن ۵ تا ۱۲ سال (نوجوانی زودرس)
معرفی مفاهیم اولیه: در این سن، آموزش میتواند شامل معرفی مفاهیم ابتدایی اقتصاد، پسانداز و کار گروهی باشد. بازیها و فعالیتهای عملی میتوانند به یادگیری مفاهیم کمک کنند[9].
تشویق به ابتکار: آموزش کارآفرینی به آنها کمک میکند تا تفکر خلاقانه خود را توسعه دهند و از طریق بازی و تجربه به ایدههای نوآورانه برسند.
احساس موفقیت: تجربههای عملی که شامل ایجاد پروژههای کوچک، مانند فروش صنایعدستی یا باغبانی است، به کودکان اعتمادبهنفس بیشتری میدهد.
حل مسائل: بچهها یاد میگیرند چگونه مشکلات را شناسایی کرده و به دنبال راهحلهای منطقی و خلاقانه باشند.
ارتباط مؤثر: کودکان یاد میگیرند چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنند و افکار و ایدههای خود را به اشتراک بگذارند.
توسعه مسئولیت: کودکان با پذیرش مسئولیت در پروژههای کارآفرینی، حس مسئولیتپذیری و تعهد را در خود پرورش میدهند.
مدیریت زمان: آنها یاد میگیرند که چگونه زمان خود را برای پیشبرد اهدافشان مدیریت کنند.
آزمایش علایق: کودکان از طریق فعالیتهای کارآفرینی میتوانند علایق و استعدادهای خاص خود را کشف کنند و خود را در زمینههای مختلف امتحان کنند.
تشویق به یادگیری و جستجو: این نوع آموزش به آنها میآموزد که پرسشگری و یادگیری را ادامه دهند و به دنبال کشف نوآوریهای جدید باشند.
یادگیری سازگاری: آنها میآموزند که چطور باید با تغییرات و شرایط جدید سازگار شوند[10].
سن ۱۳ تا ۱۸ سال (نوجوانی)
مهارتهای حل مسئله: از طریق تجربههای عملی، نوجوانان یاد میگیرند چگونه بهطور منطقی و خلاقانه مشکلات را شناسایی و حل کنند.
استقلال فکری: ایجاد و پیشبرد پروژههای کارآفرینی باعث افزایش اعتمادبهنفس و باور تواناییها در نوجوانان میشود.
درک بازار: آموزش کارآفرینی به نوجوانان کمک میکند تا بفهمند چگونه بازارها کار میکنند و چطور میتوان فرصتی در بازار یافت[11].
توسعه مهارتهای اجتماعی و رهبری: در این مرحله، آموزشهای کارآفرینی میتواند به تقویت مهارتهای ارتباطی، رهبری و کار تیمی کمک کند، همچنین توانایی تفکر انتقادی و حل مسئله در این سنین تقویت میشود[12].
آمادگی برای ورود به زندگی حرفهای: تجربه کارآفرینی در این سن میتواند پایهای قوی برای موفقیتهای آینده در تحصیل و کار باشد.
نوآوری بهعنوان یک ارزش: کارآفرینی نوجوانان را به کشف نیازهای جدید و توسعه ایدههای خلاقانه تشویق میکند.
کشف علایق و استعدادها: نوجوانان میتوانند از طریق کارآفرینی به شناخت بهتری از علایق و استعدادهای خود دست پیدا کنند[13].
آموزش مهارتهای مدیریتی: این سنین فرصت خوبی برای یادگیری مبانی مدیریت، بازاریابی و سایر مهارتهای کلیدی کسبوکار است[14].
سن ۱۸ تا ۳۰ سال (جوانی)
کشف علایق و اهداف شخصی: آموزش کارآفرینی به جوانان این امکان را میدهد که علایق و پتانسیلهای خود را شناسایی کنند و به سمت اهداف خود حرکت کنند.
شکلگیری هویت حرفهای: افراد در این سنین میتوانند هویت شغلی خود را مشخص کرده و به سمت رؤیاها و آرزوهای خود تقدم دهند.
ایجاد اشتغال و کارآفرینی: این نوع آموزش میتواند به افراد کمک کند تا کسبوکارهای خود را راهاندازی کرده یا بهسرعت در بازار کار موفق شوند[15].
آموزش تخصصی: در این دوره، آموزشهای تخصصی و کارآموزی به جوانان کمک میکند تا ایدههای خود را به عمل درآورده و کسبوکارهای خود را راهاندازی کنند[16].
تقویت مهارتهای مدیریتی: آموزشهای کارآفرینی به افراد میآموزد که چگونه بهطور مؤثر یک کسبوکار را مدیریت کنند و تصمیمات استراتژیک بگیرند.
ایجاد شبکههای حرفهای: این آموزشها معمولاً فرصتهای شبکهسازی را فراهم میکنند که میتواند به ایجاد روابط تجاری و دوستیهای حرفهای کمک کند[17].
ایجاد حس توانمندی: تجربه کارآفرینی و مواجهه با چالشها به جوانان احساس موفقیت و توانمندی میدهد.
دستیابی به تجربیات یادگیری از شکست: کارآفرینی به جوانان میآموزد که شکست بخشی از فرآیند یادگیری است و میتوانند از این تجربیات بهعنوان فرصتی برای بهبود استفاده کنند.
نوآوری و ریسکپذیری: این سنین میتواند زمان مناسبی برای جستوجوی ایدههای نوآورانه و ایجاد کسبوکارهای جدید باشد [10].
سن ۳۰ سال به بالا
یادگیری مادامالعمر: در این سنین، آموزشهای کارآفرینی میتواند به افراد کمک کند تا با مهارتهای جدید آشنا شوند و یا کسبوکارهای جدید ایجاد کنند. این آموزش میتواند شامل مدیریت، بازاریابی و مهارتهای مالی باشد.
تأثیرات بهروزرسانی مهارتها: آموزشهای کارآفرینی به افراد میانسال کمک میکند تا مهارتهای خود را بهروز کنند و با تغییرات سریع دنیای کسبوکار سازگار شوند[18].
فرصتهای جدید: این دوره میتواند فرصتهای تازهای برای شروع کسبوکارهای جدید را فراهم کند و افراد را به سمت کارآفرینی مجدد ترغیب کند[19].
نتیجهگیری
آموزشهای کسبوکار و کارآفرینی در بازههای مختلف سنی نهتنها تأثیرات مثبتی بر مهارتها و توانمندیهای فردی دارند، بلکه میتوانند به ایجاد فرهنگ کارآفرینی در جامعه کمک کنند. از سنین ابتدایی که مفاهیم پایهای کارآفرینی در قالب بازی و فعالیتهای عملی معرفی میشوند تا جوانانی که با دورههای تخصصی و کارآموزی آماده ورود به بازار کار میشوند، هر مرحله سنی فرصتی برای یادگیری و رشد را فراهم میآورد.
در سنین کودکی و نوجوانی، آموزشهای کارآفرینی به توسعه مهارتهای اجتماعی، خلاقیت و اعتمادبهنفس کمک میکند. درحالیکه در جوانی، این آموزشها امکان راهاندازی کسبوکار و کسب مهارتهای مدیریتی را به افراد میدهند. با افزایش سن و تجارب زندگی، آموزشهای کارآفرینی میتواند به افراد کمک کند تا با بهروز کردن مهارتهای خود، به تغییرات بازار پاسخ دهند و راهکارهای نوآورانهای برای چالشهای جدید پیدا کنند.
بهطورکلی، اثرات این آموزشها در سنین مختلف نشان میدهد که برنامهریزی دقیق و هدفمند در طراحی دورههای آموزشی میتواند به رشد کارآفرینی در جامعه و افزایش توانمندیهای فردی کمک کند. درنهایت، ایجاد یک رویکرد جامع و متناسب با نیازها و شرایط هر گروه سنی از اهمیت ویژهای برخوردار است و میتواند تسهیلگر دستیابی به اهداف اقتصادی و اجتماعی در جامعه باشد.
برای مشاهده آموزشهای ارائه شده در مدرسه کارآفرینی اینوران برای گروههای سنی مختلف، در بخش دورهها، اینجا و در بخش مدرسههای تخصصی، اینجا کلیک کنید.
منابع
[1] Samuel Dinnar and Lawrence Susskind (2018), The Eight Big Negotiation Mistakes that Entrepreneurs Make
[2] علی عبدی جمایران، الهه حسینی، الهه شمسی، سهیلا اسلامی (1396)، بررسی کارآفرینی فناورانه
[3] Randy Duermyer (2024), What Is an Entrepreneur
[4] Jim Marggraff (2017), Ways to Raise Your Kids to Think and Solve Problems Like an Entrepreneur
[5] Beyazıt, E. (2019), The Impact of Entrepreneurship Education on Children International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research.
[6] Kyle Racki (2024), Why Kids Should Be Taught Entrepreneurship Early On
[7] Bari Walsh (2015), Strategies for parental involvement in school during the teenage years
[8] Krystal Kleidon (2015), Ways To Include Your Children In Your Business
[9] Kourilsky, Marilyn L (1995), Entrepreneurship Education: The First Step in Preparing Business Leaders Herzl Institute.
[10] https://ettevotluskyla.ee
[11] Rodrigues, M. Silva, R. & Franco, M. (2023). Entrepreneurial Attitude and Intention in Higher Education Students: What Factors Matter? Entrepreneurship Research Journal, 13(2), 251-280. https://doi.org/10.1515/erj-2020-0107
[12] Fazli, F. Toulabi, Z. & Pourashraf, Y. (2018). Identification of challenges and social strategic ac- tivities of social entrepreneurship (case study: Ilam City Social Security Organization), https:// civilica.com/doc/1013552. [Persian]
[13] علی بیرمیپور، سحر صفی خانی قلی زاده (1402)، سنتزپژوهی چالشهای آموزش کارآفرینی در آموزش عالی
[14] EntreComp Framework (2016), European Entrepreneurship Competence Framework
[15] Boldureanu, G. Ionescu, A. M. Bercu, A.M. Bedrule-Grigoruță, M. V. & Boldureanu, D. (2020). Entrepreneurship Education through Successful Entrepreneurial Models in Higher Education Institutions. Sustainability, 12(3), 1267. MDPI AG. Retrieved from http://dx.doi.org/10.3390/su12031267
[16] Rae, David (2006), Entrepreneurship: A Subject of Study for the Future Journal of Economic and Business.
[17] MirJalili, M. A. & Malekipour, A. (2017). A reflection on the formation of an entrepreneurial university of medical sciences with an emphasis on solutions and challenges. Yazd Center for Studies & Development of Medical Sciences Education, 13(4), 367-375. https://www.sid.ir/fa/ journal/ViewPaper.aspx?id=486276. [Persian]
[18] Murtaza, K. G. & Hui, L. (2021). Higher Education in Pakistan: Challenges, Opportunities, Sug- gestions. Education Quarterly Reviews, 4(2).
[19] Hannon, P. D. (2005), Educating Entrepreneurs: A Managerial Perspective International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research.